مکتب کارکردگرایی معتقد است هر یک از اجزای سیستم برای بقای نظام اجتماعی کارکردی دارد به عنوان مثال نهاد آموزش و پرورش با اجتماعی کردن دانش آموزان، تربیت آنها در جهت کسب مهارت های شغلی و. کارکرد خود را در جهت تداوم ارزش ها و بقای سیستم ایفا می کند.
فردی که نقش دانش‌آموز را ایفا می‌کند، در معرض فعالیت‌های نهادهای مختلف قرار می گیرد؛ توسط نهاد آموزشی و خانواده، اجتماعی می شود، می آموزد که براساس هنجارها عمل کند و نیز ارزش های جامعه که وحدت بخش توده افراد گوناگون است و دانش ها و مهارت های لازم برای کسب پایگاه شغلی را فرا می گیرد. ارزشهای عمومی شامل اعتقادات مذهبی و اخلاقی و خویشتن داری هستند. هنجارها ملاک های خاص رفتار و به عبارت دیگر آنها اصول و قواعدی هستند که نشان می دهند چگونه افراد باید در شرایط خاص عمل کنند مثلاً از دانش آموزان انتظار می رود که به موقع در مدرسه حاضر باشند. با کسب مهارت های شغلی دانش آموز برای انجام نقش هایی که در آینده بر اساس موقعیتش به او محول می شود، آماده می گردد تا بتواند با انجام وظایف خود سبب پایداری و تداوم نظام اجتماعی شود.
اجتماعی شدن دانش آموزان، انتقال ارزش ها به آنان و ایجاد مهارت های شغلی و تخصصی مورد نیاز در آنان موجب تقسیم کار اجتماعی و بر طرف شدن نیاز های جامعه و بازتولید آن می گردد و در نتیجه از زوال سیستم جلوگیری می کند.
اینکه تا چه حد دانش آموز در مسیر اجتماعی شدن و موفقیت های تحصیلی در مدرسه قرار بگیرد عوامل مختلفی نظیر توانایی، خاستگاه اجتماعی یا فرهنگی دانش آموز، انتظارات معلم از او، میزان عزت نفس، آرمان ها و انتظارات خود دانش آموز و احساس کنترل محیط در او و محیط خانواده فرد (فرهنگ، وضعیت مالی و طبقه اجتماعی) بستگی دارد.
منابع:
[1] آزاد ارمکی، تقی، نظریه های جامعه شناسی، چاپ هشتم، نشر سروش، 1397.
[2] گیدنز، آنتونی ; ساتن، فیلیپ، جامعه شناسی، ترجمه هوشنگ نایبی، چاپ دوم ، نشرنی، 1396.
[3] شارع پور، محمود، جامعه شناسی آموزش و پرورش، چاپ سیزدهم، نشر سمت، 1394.
فاطمه صحت نژاد
«قوم مداری»، متصل کننده یا بمب؟!
اجتماعی ,های ,دانش ,جامعه ,شغلی ,ها ,مهارت های ,دانش آموز ,ها و ,نظام اجتماعی ,های جامعه
درباره این سایت